Page 185 - Εφηβικοί Παλμοί

«Τα χρόνια περνούν γρήγορα», λένε οι παππούδες κι οι γιαγιάδες
μας. Κανείς μας δεν τους πίστευε μέχρι που φτάσαμε στις Γ4
τελευταίες μας στιγμές στο Γυμνάσιο. Τότε, την πρώτη ημέρα
που ήρθαμε, όλα ήταν άγνωστα και πολύ διαφορετικά από το
Δημοτικό. Πλέον όμως είναι το σχολείο μας, ο χώρος όπου
κάναμε φίλους, αγωνιστήκαμε, ονειρευτήκαμε και ζήσαμε
αξέχαστες στιγμές. Τ α συναισθήματά μας, λοιπόν, είναι
ανάμεικτα. Από τη μια μας πλημμυρίζουν η χαρά και ο
ενθουσιασμός, αφού ο Σεπτέμβρης θα μας βρει στο Λύκειο. Από
την άλλη, αισθανόμαστε λύπη και νοσταλγία, καθώς πρέπει να
αποχαιρετήσουμε κάποιους από τους φίλους μας που επέλεξαν
διαφορετική κατεύθυνση από τη δική μας. Αισθανόμαστε όμως
και ευγνωμοσύνη απέναντι σε εσάς, τους καθηγητές μας, οι
οποίοι με αγάπη και υπομονή προσπαθούσατε να βγάλετε στην
επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό μας. Η αλήθεια είναι ότι
προσφέρατε πολλά, όμως το πιο σημαντικό που μας μάθατε
είναι πάνω απ΄ όλα να είμαστε άνθρωποι, να σεβόμαστε και να
βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας χωρίς ανταλλάγματα, καθώς,
όπως είπε κι ένας Άγγλος συγγραφέας, «Αυτοί που φέρνουν τον
ήλιο στη ζωή των άλλων φωτίζουν εξίσου τη δική τους
ύπαρξη».

Είναι αλήθεια πως τα τελευταία δύο χρόνια περάσαμε δύσκολες
καταστάσεις, παρ’ όλα αυτά στο σχολείο καταφέραμε να
αποκτήσουμε μοναδικές εμπειρίες. Τώρα, όμως, έχει έρθει η
ώρα να ανοίξουμε τα φτερά μας για το τελευταίο στάδιο των
σχολικών μας χρόνων, που θα μας προσφέρουν καινούργιες
εμπειρίες και υψηλότερους στόχους. Εύχομαι, λοιπόν, στους
συμμαθητές μου καλή σταδιοδρομία και να πραγματοποιήσουν
όλα τους τα όνειρα!!!

Μαγδαλένα Κοντοστάνου, Γ4 185