Page 223 - Εφηβικοί παλμοί

Φτάσαμε στο τέλος του γυμνασιακού μας κύκλου και Γ7
τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα.

Αναπολώντας την πρώτη μέρα στο Γυμνάσιο,

βλέπουμε μπροστά μας ένα σημάδι που μας δείχνει

πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Τ α τρία χρόνια έφυγαν

σαν να ήταν τρία λεπτά, αλλά προλάβαμε να
δημιουργήσουμε πολλές φιλίες, γνωριμίες και

εχθρότητες. Κάποιες θα μείνουν πίσω και θα γίνουν μια

ανάμνηση που θα θυμόμαστε στο μέλλον. Θα γίνουν

ιστορίες που θα διηγούμαστε στα παιδιά μας. Πάντα θα

υπάρχει η ελπίδα ότι μια μέρα θα ξαναβρεθούμε. Ο
χρόνος κυλά και ερχόμαστε κάθε μέρα πιο κοντά στην

ενηλικίωση. Ό,τι ζούμε τώρα θα γίνει μια ανάμνηση.

Τίποτα δεν κρατάει για πάντα και αυτό είναι το πρώτο

χαστούκι που δίνει η ζωή. Όσο όμορφα κι αν
περάσαμε, κάποιοι πάνε Λύκειο άλλοι Τεχνική. Άλλοι θα

πετύχουν στη ζωή και άλλοι όχι. Κλείνοντας, καμιά

δυσκολία δεν θα μας χωρίσει. Όλοι ξέρουμε πόσο

ωραίες στιγμές περάσαμε και μια μέρα στο μέλλον θα
μας προσφέρουν ένα όμορφο χαμόγελο.

Ροβέρτος Δημητρίου, Γ7