Page 12 - ΕΦΗΒΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ 2018-2019
P. 12
Π ε ρ ι φ ε ρ ε ι α κ ό Γ υ μ ν ά σ ι ο Λ ι β α δ ι ώ ν
Γ’ Παγκύπριος Μαθητικός Διαγωνισμός Γυμνασίων
για την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα με θέμα «Τερψώμεθα μύθοις»
Το μυρμήγκι και το τζιτζίκι Ο αρουραίος των αγρών και ο ποντικός της πόλης
Ο μέρμηγκας εσύναξεν σπόρους πολλούς Μια φορά κι έναν καιρό,
στον οίκο του το θέρος. ζούσε ο αρουραίος της εξοχής
Τον είδε ο τζίτζικας τροφή που κουβαλούσε που ήταν απλός και επιμελής.
και τον περιγελούσε. Είχε βρει της ζωής το μυστικό
πως όλα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με το καλό.
Μα όταν ήρθε χειμών βαρύς, ψύχος πολύ Ο φίλος του ο Μυς ο αστικός
ο τζίτζικας κόντεψε να πεθάνει, ζούσε στην πόλη μοναχός.
η πείνα τον βασάνιζε, το κρύο τον τρυπούσε. Έτσι μια μέρα ο αρουραίος της εξοχής
Τον μέρμηγκα εζήλεψε και τον εκλιπαρούσε μαγείρεψε φαγητό για τον φίλο του, τον φιλομαθή.
κανά σπυρί να στυλωθεί, το κρύο να αντέξει. Στον αρουραίο της πόλης άρεσε πολύ το φαγητό.
Έτσι και ο αρουραίος των αγρών
Ο μύρμηξ είπε προς αυτόν: παρεῖχεν αὐτῶ σιτεῖσθαι τὰ ἐν ἀγρῶ:
«Ποῦ ἦς τῶ θέρει; Πῶς οὐ συνῆξας τροφάς;» σύκων τε καὶ σταφυλῶν καὶ τῶν ἂλλων ἀκροδρύων .
Ο τζίτζικας απάντησε πως τραγουδούσε, Φυσικά δεν έχασε ευκαιρία ο μυς ο αστικός
τους περαστικούς ευχαριστούσε. να καταφρονήσει τα φαγητά,
Ο μύρμηξ εμειδίασε και καταχέας ἒφη: λέγοντας ότι είναι μίζερα και φτωχικά,
«οὐκοῦν χειμῶνος ὀρχοῦ». επειδή ήταν όλα τους από χωράφια απλοϊκά.
Αφού το θέρος χόρευες και τραγουδούσες, Ο μυς ο αστικός προσκάλεσε τον αρουραίο των αγρών
συνέχισε τον χορό σου και τώρα τον χειμώνα. να επισκεφτεί τα δικά του λημέρια στην πόλη.
Αμέσως δέχθηκε ο αρουραίος των αγρών.
Διδάσκει ἡμᾶς ο μύθος μας Την επομένη ήταν κιόλας εκεί, πριν από την ανατολή.
κρεῖττὸν ἐστι φροντίζειν τῶν ἀναγκαίων τροφῶν
καὶ μὴ ἀπασχολεῖσθαι εἰς τέρψιν καὶ κωμασίαν. Πράγματι, την επαύριο ο πρωτευουσιάνος ποντικός
έμπασε τον χωριάτη φίλο του μέσα στο κελάρι,
Εκείνοι που δεν προνοούν στην εποχή της αφθονίας, που βρισκόταν σε ένα πλουσιόσπιτο
δυσκολίες θα ΄χουν στη ζωή και δυστυχία. και του έβαλε μπροστά του φαγοπότι τρικούβερτο.
Και σεις καλοί συμμαθητές Κάθε λογής φαγώσιμο
ετοίμασε για τον φίλο του,
συνάξετε σποράκια κρέατα, ψάρια ακόμη και γλυκίσματα
μες στο κατακαλόκαιρο, όλων των ειδών τα καλά.
γιατί όταν έρθει η χειμωνιά,
την πείνα θα κορέσετε και θα ΄στε ευτυχισμένοι. Πάνω όμως που και οι δυο τους το είχαν ρίξει στο φαγητό,
Του τζίτζικα μη μοιάσετε ο οικονόμος του σπιτιού μπήκε στο κελάρι.
Οι αρουραίοι τρελάθηκαν από τον φόβο τους σαν να άκου-
μη μείνετε και πεινάσετε σαν λιοντάρι.
μες στον βαρύ χειμώνα . Πήραν αμέσως δρόμο και δεν έκατσαν εκεί ούτε λεπτό.
Μαρία Φιλίππου, Γ5
Απόσπασμα του πιο πάνω ποιήματος μελοποίησε ο μαθητής Καὶ ὁ ἀρουραῖος πρὸς τὸν ἀστικόν· «σὺ μέν» ἒφη,
«ταύτης ἀπόλαυε τῆς τροφῆς μετά τοσούτων ἐδεσμάτων,
Αντώνιος Κωνσταντίνου του Γ5 και τραγούδησαν οι Μαργαρίτα ἐγώ δε χαίρω τῆ μετά ἀδείας καὶ ἐλευθερίας τροφῆ».
Κλεάνθους, Ξένια Νικολάου και Αντώνιος Κωνσταντίνου του Γ5. Αυτά είπε ο σοφός αρουραίος και αποχώρησε .
Έλενα Αντωνίου, Γ5
12