Page 59 - GYMNASIO LIBADION 17-18 final

Ε φ η β ι κ ο ί Π α λ μ ο ί

επτέμβριος 2015!.... είκοσι δύο τρομαγμένα παιδιά βρίσκονταν στην Γ3
ΣΑ' τάξη του Γυμνασίου Λιβαδιών, άγνωστα τα πιο πολλά μεταξύ
τους… Φοβισμένα, αγχωμένα για το άγνωστο σχολείο, και τώρα Ιούνιος
του 2018 να τερματίζουν στο τέλος, τώρα αχώριστα φιλαράκια σαν μια
γροθιά… Oι στιγμές είναι στιγμές και φεύγουν, αλλά οι αναμνήσεις
μένουν… τρία χρόνια γεμάτα χαρές, λύπες, αγωνία, χαμόγελα και τρέλα,
μέσα στα οποία υπήρξαν πολλές μικρές καθημερινές στιγμές, όπως αυ-
τές μέσα στην ένταση του μαθήματος ή της παρατήρησης, όπου πάντα
κάποιος κάτι θα έλεγε και θα μας έπιαναν τα γέλια, αποφορτίζοντας έτσι
το μουντό κλίμα του μαθήματος.
Στο γυμνάσιο μάθαμε τι πάει να πει πραγματική φιλία. Μάθαμε ακόμη τι θα πει ενθουσιασμός στο άκουσμα της κενής και απογοήτευση στο
άκουσμα της αναπλήρωσης… Αποκτήσαμε φίλους, κερδίσαμε εμπειρίες και πήραμε σημαντικά μαθήματα. Και να ΄μαστε τώρα αμήχανοι να
στεκόμαστε στην έξοδο… η τάξη άδεια , χωρίς φωνές , χωρίς γέλια, μελαγχολία. Τελικά η ησυχία δεν ταιριάζει στη σχολική τάξη ούτε στη
σχολική αυλή. Να θυμάστε πως τίποτα από όσα περάσαμε δε θα ξεχαστεί! Ακόμη κι αν χαθούμε θα είστε πάντα ένα από τα σημαντικότερα και
αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας αποχαιρετίσουμε με ένα σπουδαίο απόσπασμα ενός απλού και άγνωστου ανθρώπου: «Τα επτά θαύματα του
κόσμου για εμάς δεν είναι ούτε οι πυραμίδες της Αιγύπτου, ούτε το Σινικό Τείχος, ούτε τα υπόλοιπα. Αλλά για μας τα επτά θαύματα του
κόσμου είναι: Να βλέπεις, να ακούς, να γεύεσαι, να αισθάνεσαι, να γελάς και Ν΄ ΑΓΑΠΑΣ». Αγαπημένοι μας συμμαθητές, ευχόμαστε αυτά τα
επτά θαύματα να μας συνοδεύουν για ΠΑΝΤΑ!!!

Μαγδαληνή Λυσάνδρου, Στυλιανή Χριστοδούλου, Γ3

υτό ήταν λοιπόν! Μια ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος. Μια χρονιά
Αγεμάτη άγχος, χαρές, εντάσεις, γέλιο, φωνές και διασκέδαση. Σαν χθες,
θυμάμαι την πρώτη μου μέρα στο Γυμνάσιο, όταν πρωτογνώρισα τους συμμα-
θητές μου, τους φίλους μου, τη δεύτερή μου οικογένεια. Ποτέ δεν πίστευα ότι
το σχολείο θα με έκανε να νιώθω τόσο έντονα συναισθήματα. Τα πειράγματα
στην τάξη, οι τρέλες στα διαλείμματα, το χιούμορ μεταξύ μας, οι συγκρούσεις
με τους καθηγητές, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες θα μου μείνουν αξέχαστες.
Αυτό το μεγάλο ταξίδι, όμως, τελειώνει εδώ με όμορφες εμπειρίες και αναμνή-
σεις. Τα χρόνια, δυστυχώς, δε γυρνούνε πίσω, γι’ αυτό κι εμείς κρατάμε μόνο
τα θετικά και αφήνουμε πίσω μας όλα τα αρνητικά που μας στενοχωρούν. Το Γ4
πάντα θα βρίσκεται στο μυαλό και στην καρδιά μου. Σας αγαπώ πολύ και ελπίζω
κάποια μέρα η μοίρα να μας φέρει στον ίδιο δρόμο!
Γ4 Παναγιώτα Καραγιώργη, Γ4

59